- məsuliyyətsiz
- sif.1. Məsuliyyəti olmayan, cavabdehliyi olmayan.2. Məsuliyyət hiss etməyən, öz hərəkətlərinə fikir verməyən, cavabdehlik bilməyən. Məsuliyyətsiz adam. Məsuliyyətsiz cavab.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
məsuliyyətsiz
Look at other dictionaries:
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyr — ə. 1) yad, biganə; 2) özgə, özgəsi; 3) başqa, digər, ayrı. Qeyri adi adi olmayan; fövqəladə; qeyri amil 1) əsassız, faktsız; 2) səbəbsiz; qeyri baliğ həddibüluğa çatmamış; yeniyetmə; qeyri bədii bədii olmayan; qeyri bərabər bir bərabərdə olmayan; … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağzıgövçək — is. dan. Ağzına gələni danışan adam, məsuliyyətsiz danışan adam; boşboğaz. <Məmməd:> Bir nəfər ağzıgöyçək gedib onlara xəbər aparsa ki, Məmməd meyxanada idi, onda mən yaxamı onların əlindən qurtara bilmərəm. M. S. O.. Kənardan baxan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzıgöyçək — is. dan. Ağzına gələni danışan adam, məsuliyyətsiz danışan adam; boşboğaz. <Məmməd:> Bir nəfər ağzıgöyçək gedib onlara xəbər aparsa ki, Məmməd meyxanada idi, onda mən yaxamı onların əlindən qurtara bilmərəm. M. S. O.. Kənardan baxan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
son — is. 1. Bir şeyin qurtaracağı, nəhayəti, axırı; axır. Yolun sonu. Küçənin sonu. – Bayramın Məşədibəygilə qonaq gəldiyi ilk gün son gün olmadı. M. Hüs.. Əhmədov Əzizi ancaq işin sonunu xəbər verən zəng çalınanda buraxdı. S. Rəh.. 2. Eyni mənada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səhlənkar — sif. <ər. səhlən və fars. . . . kar> Tapşırılan işə, vəzifəyə, tapşırığa laqeyd, soyuq baxan; diqqətsiz, qeydsiz, başı soyuq. Səhlənkar adam. – Qızyetərin işi bilməsi və möhkəm durub səhlənkar traktorçu ilə sinə sinəyə verməsi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
